જાતિસ્વભાવ; મૂળ લક્ષણ; ધર્મ (2) સદ્ગુણ; સારું લક્ષણ (3) પ્રકૃતિના ત્રણ ધર્મ – સત્ત્વ, રજ, તમ – તે (4) [તે પરથી] ત્રણની સંખ્યા (5) અસર; ફાયદો (6) ઉપકાર [ઉદાo અવગુણ ઉપર ગુણ કરવો.] (7) પણછ (8) દોરી; દોરો; દોરડું (9) દોકડો; માર્ક (10) સ્વરોના બે ફેરફાર – ગુણ, વૃદ્ધિ – માંનો પ્રથમ (વ્યા.) (11) કાવ્યકૃતિમાં આવતા પ્રસાદ, માધુર્ય આદિ રસલક્ષી ગુણોમાંનો કોઈ પણ (કા.શા.) (12) વિo (સંખ્યાને અંતે તે સમાસમાં, જેમ કે, શતગુણ) ગણું

( ગણિત ) અવયવ; `ફકૅટર`.

અંશ; વિભાગ.

આવૃત્તિ.

ઇંદ્રિય; શરીરનો ભાગ.

ઉત્કર્ષ; ચડતી.

ઉપકાર.

કાબેલિયત; ડહાપણ; પ્રવીણતા; નિપુણતા.

કાર્ય; પ્રયોજન.

કૃતિનું; રસપ્રદ લક્ષણ.

ગુણાકાર; ગુણાકાર કરવો તે.

ચાર મણનું એક માપ; ગુણી.

તબિયત ઉપર થતી સારી અસર; પ્રભાવ.

ત્યાગ; દાન; છોડી દેવાપણું.

ત્રણની સંજ્ઞા; તગડો.

દોકડો; માર્ક.

નિરાકાર ઈશ્વરમાં ઉત્પત્તિ, સંરક્ષણ અને નાશ કરનારી જે શક્તિ છે તેમાંની દરેક. એ ઉપરથી ત્રિગુણાત્મક શબ્દ છે. એ ગુણોની જ્યારે ઈશ્વરને વિષે કલ્પના નથી હોતી ત્યારે તેને ગુણાતીત કહે છે.

પ્રકૃતિના ત્રણ ધર્મ; સત્ત્વ, રજસ્ અને તમસ્.

પ્રમાનું અસાધરણ કારણ.

પ્રશંસા; વખાણ.

ફાયદો; લાભ.

ભૂમિતિશ્રેણીનાં પાસપાસેનાં પદોનું ગુણોત્તર જેમકે, ૨, ૬, ૧૮, ૫૪…એમાં ગુણ ૩ છે.

માન; માપવાનું સાધન.

રસોયો.

રાજકાજમાં વપરાતી યુક્તિ પ્રયુક્તિ કે તદબીર. તે છ છે; સંધિ, વિગ્રહ, યાન, આસન, સંગ્રહ અને દ્વૈધીભાવ.

વસ્તુની સ્વાભાવિક ખાસિયત; ભાવ; ધર્મ; જાતિ; સ્વભાવ; મૂળ લક્ષણ; પ્રકૃતિ.

વિદ્યાકળા; હુન્નર.

વિશેષણ.

વિશ્વના ચરાચર પદાર્થના મૂળ ધર્મમાંનો એક. તેનાં નામ; રૂપ, રસ, ગંધ, સ્પર્શ, સંખ્યા, પરિમાણ, પૃથક્ત્વ, સંયોગ, વિભાગ, પરત્વ, અપરત્વ, ગુરુત્વ, દ્રવત્વ, સ્નેહ, શબ્દ, સુખ, દુ:ખ, ઇચ્છા, દ્વેષ, પ્રયત્ન, બુદ્ધિ, ધર્મ, અધર્મ અને સંસ્કાર.

વ્યવસ્થાપક; દેખરેખ રાખનાર માણસ.

સારાં લક્ષણ; સદ્ગુણ; સદ્વૃત્તિ; શીલ.

સ્વરોના ગુણ અને વૃદ્ધિ એ બે ફેરફાર માંહેનો એક.

છાલકું; લગડું.

થેલો; કોથળો.

દોરડું; રજ્જુ.

ધનુષ્યની દોરી; પણછ.

બળદની નાથ.

વર્તુલના કૌંસને જોડનારી લીટી; જયા.

ઝવેરીઓનું દોરી ગાંઠવાનું કામ; સોનાના દાગીના માટે સાંકળી કરવાનું કામ; તારગૂંથણ.

અપ્રધાન; અમુખ્ય.

ગુણેલું; ગણીને વધારેલું; ગણુંસૂચક.